Σάββατο, Ιανουαρίου 29, 2022

Με μικρό Βαν δυο φόρες την εβδομάδα τα ΕΛΤΑ στην ΑΝΤΙΠΑΡΟ

      Διαμαρτυρία των κατοίκων της Αντιπάρου για την για την απαράδεκτη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με το κλείσιμο των γραφείων των ΕΛΤΑ  στο Νησί :  επιστολή Διαμαρτυρίας προς τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης 


 
 
Ανοιχτή επιστολή
Αντίπαρος 28 Ιανουαρίου 2022
Προς:
Πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Μητσοτάκη Κυριάκο
Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Πιερρακάκη Κυριάκο
Βουλευτές νομού Κυκλάδων
Κοινοποίηση :
Δήμος Αντιπάρου
Επαρχείο Πάρου Αντιπάρου
Περιφέρεια νοτίου Αιγαίου, γραφείο κ. Χατζημάρκου
Αντιπεριφερειάρχη Νομού Κυκλάδων κ. Λεονταρίτη
Τοπικά ΜΜΕ
Ραδιόφωνο, τηλεόραση
Το παρακάτω κείμενο είναι αυτολεξεί από δελτίο τύπου των ΕΛΤΑ στις 11 Νοεμβρίου 2021
“Το στρατηγικό σχέδιο ψηφιακού μετασχηματισμού των ΕΛΤΑ προβλέπει σημαντικές επενδύσεις για την αναβάθμιση της δυναμικότητας στη διαχείριση αντικειμένων, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη ταχύτητα στις παραδόσεις αλλά και την εξυπηρέτηση των πελατών με πρωτοποριακές και καινοτόμες υπηρεσίες.....”
Βέβαια αυτό δεν συμβαδίζει καθόλου με τις επισυναπτόμενες φωτογραφίες από αυτά που συμβαίνουν από τις αρχές του 2022 στο μικρό κυκλαδονήσι της Αντιπάρου. Το ταχυδρομείο του νησιού εδώ και 3 χρόνια δεν έχει πλέον κτίριο στο νησί. Μέχρι πρότινος είχε υπογράψει σύμβαση με ιδιώτη η οποία έληξε μάλλον οικονομικών διαφορών.
Τώρα πλέον η διανομή της αλληλογραφίας και δεμάτων γίνεται με ένα μικρό αυτοκίνητο το οποίο έρχεται 2 φορές την εβδομάδα από το επίσης υποστελεχωμένο κατάστημα των ΕΛΤΑ Πάρου.
Με δύσκολες καιρικές συνθήκες οι κάτοικοι θα πρέπει να ψάξουν κάτω στο τσιμέντο μόνοι τους να βρουν γράμματα, λογαριασμούς, κτλ.
Ηλικιωμένοι, ανάπηροι, μαθητές, αλλοδαποί ,μετανάστες, τουρίστες μπερδεύονται μεταξύ τους για 4 - 5 ώρες και δημιουργούν σκηνές που θυμίζουν άλλες εποχές και καθόλου δεν συμβαδίζουν με την ανάπτυξη που πολυδιαφημίζεται τελευταία.
Βλέπετε το μικρό νησί της Αντιπάρου κατά περίεργο τρόπο δεν είναι μόνο παραθεριστικός προορισμός διάσημων αστέρων του Hollywood και αρκετών πλούσιων επιχειρηματιών αλλά εδώ και αρκετά χρόνια κατοικείται από ντόπιους νέους και γέρους που μένουν καλοκαίρια αλλά και χειμώνες στον τόπο τους.
Ο Δήμος Αντιπάρου επανειλημμένα έχει αναφέρει το πρόβλημα που υπάρχει στο νησί στις αρμόδιες υπηρεσίες και βοήθησε όσο μπορούσε στην ανεύρεση νέου οικήματος για να στεγάσει το ταχυδρομείο αλλά τελικά μάλλον η διεύθυνση των ΕΛΤΑ δεν το επιδίωξε πραγματικά με αποτέλεσμα οι κάτοικοι του νησιού για να στείλουν ένα απλό γράμμα θα πρέπει να επιλέξουν τις ιδιωτικές εταιρείες ταχυμεταφορών με τεράστιο κόστος η να μεταβούν οι ίδιοι στην Πάρο στο επίσης υποστελεχωμένο κατάστημα των ΕΛΤΑ. Οι ηλικιωμένοι συνταξιούχοι επίσης πρέπει να μεταβούν στο κατάστημα της Πάρου για να πάρουν την πολυπόθητη μηνιαία σύνταξη τους. Και η παραλαβή της αλληλογραφίας εξακολουθεί να γίνεται στο λιμάνι του νησιού έξω κάτω στα τσιμέντα ανάμεσα σε τελάρα και χαρτόκουτα..... με βροχές και αέρηδες.
Αν πιστεύετε ότι αυτές οι εικόνες αρμόζουν σε ένα νησί 1200 μονίμων κατοίκων και περίπου 20.000 τουριστών το καλοκαίρι μπορείτε να συνεχίσετε τις πολιτικές απαξίωσης.....Αν απεναντίας νομίζετε ότι το ταχυδρομείο σε ένα νησί είναι απαραίτητο περιμένουμε τις ενέργειες σας το συντομότερο.
Η παρούσα επιστολή σας αποστέλλεται ηλεκτρονικά. Για να σας σταλεί προσωπικά - ταχυδρομικά θα στοιχίσει περίπου 12 ευρώ με εταιρεία courier η θα πρέπει να κάνω ταξίδι στην Πάρο σε εργάσιμη ημέρα και να χάσω την δουλειά μου και επίσης να χρεωθώ πορθμείο γιατί θα πρέπει να πάρω και αυτοκίνητο...
Αναμένοντας άμεσα ενέργειες σας,
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία.
Με εκτίμηση
Γιάννης Τριαντάφυλλος του Αρτεμίου
Μόνιμος κάτοικος Αντιπάρου.
Τηλ. Επικοινωνίας 6937929783
emai: info@thalasea.gr
 

 

                        

         


Σάββατο, Ιανουαρίου 22, 2022

Δέκα ποιήματα του Χρίστου Γεωργούση


                                                                                                     

Χρίστος Γεωργούσης                                     της   Αγγελικής   Καραπάνου                

Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει τον λογοτέχνη και μελετητή Χρίστο Γεωργούση. Ο καλεσμένος μου γεννήθηκε στην Πάρο, όπου ζει μέχρι και σήμερα. Σπούδασε Φυσική και Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές. Εργάστηκε ως καθηγητής Φυσικής και Χημείας στη δημόσια εκπαίδευση. Για δεκαέξι έτη υπήρξε διευθυντής του Γυμνασίου της Πάρου, απ' όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Ασχολείται με τη λογοτεχνική γραφή και την έρευνα και αρθρογραφεί στον Κυκλαδικό τύπο. Για είκοσι χρόνια ήταν από τους βασικούς υπεύθυνους της Παριανής Γνώμης. Έχει εκδώσει τριάντα δύο βιβλία λογοτεχνίας και έρευνας. Εκφράζεται μέσα από τον ομοιοκατάληκτο στίχο, την ελεύθερη γραφή και την πεζοποίηση. Ο λόγος του είναι ζωντανός, πολύχρωμος, γλαφυρός, με ζωηρές εικόνες και εμπνευσμένα σχήματα. Την πένα του εμπνέει η ομορφιά της φύσης, η ιστορία, ο έρωτας, τα υπαρξιακά ερωτήματα, τα κακώς κείμενα της κοινωνικής πραγματικότητας. Θα απολαύσουμε δέκα μοναδικά ποιήματά του!

Το ορυχείο με το μαγγάνιο 

[Με μια ομάδα μικρών μαθητών ψάχνουμε στο εγκαταλειμ-
μένο ορυχείο μαγγανίου της Πάρου, ψηλά στο βουνό, για ορυ-
κτά και πετρώματα. Ανάμεσα στις πέτρες του μαγγάνιου αξιώ-
θηκε η συντροφιά να βρει κατακόκκινους κρύσταλλους γρανάτη.
Καλοκαίρι 1979].

Αυτόν τον κρύσταλλο του γρανάτη δεν ξέρω πια από πού
τον ανέσυρα. Από το ορυχείο της Πάρου με το μαγγάνιο, απ’ το
βυθό της ψυχής σου ή απ’ τα πετρώματα της καρδιάς μου. Ήταν
κατακόκκινος και θαυμάζοντάς τον ξεχάστηκα, έτσι που νόμισα
πως είχε πετρώσει το αίμα μου. Απολιθωμένη φωνή ηφαιστείου σε
ώρα απόγνωσης. Με παράσυρες με τα δάκρυά σου σε στοές ανεξερεύνητες.
Χάθηκα αναζητώντας διέξοδο. Τι γύρευα μέσα σου ο δυστυχής, τι ήθελα
στον κρατήρα του φωτός και κατάκαψα τα φτερά μου; Ίκαρος ασυλλόγιστος
γκρεμίστηκα στο πέλαγος. Με βρήκε ο καιρός μ’ έναν κρύσταλλο γρανάτη
στα τσακισμένα μου χέρια. Ανάβλεψα φωνάζοντας από χαρά και πόνο μαζί.
Ε, χώματα που με ματώσατε, τι απονιά ήταν αυτή και δε μ’ αφήσατε να
καρπίσω το άνθος μου, ε, μικρόψυχοι άνεμοι, στο πείσμα σας άνθισα
μόνος μου κρυφά ένα ορυκτό κατακόκκινο.

Άστριοι και άστρα 

Σού μάζεψα άστριους κι άστρα κι άλλο υλικό ποιημάτων.
Διάλεξα ήχους σιωπής να σχεδιάσω τραγούδι που να σ’ αξίζει.
Ασκήθηκα στην αυτάρκεια μη και σου πάρω αέρα ελευθερίας.

Να μυρίσω το χώμα σου 

Εύθραυστο σκιαδιοφόρο
να μυρίσω το χώμα σου
γεμάτο αρμυρίκια
γεμάτο άγριες βιολέτες
γεμάτο λάβα ακόμα ρευστή...

Άγρωστις ανεμόεσσα
Άσε το σταφύλι σου στον ήλιο
να κοκκινίσει τις ρώγες του
κι εραστή σκαραβαίο αχόρταγο
στη γλυκόζη του σύκου σου.

Άγνωστη πελαγίδα
λωτέ πορφυρέ και γήινε ήλιε μου
αδαπάνητη φλόγα μου
αξιώσου φτερούγες παραμυθιού
και ζήσε τη ζάλη του ύψους.

Σφονδυλόεσσα με το ρίγος στα πέταλα
ο χυμός και η οσμή σου
ανάτειλαν νοήματα νέα
μας φίλιωσαν με το χώμα
κι έφεραν συντρόφους αγγέλους.

Είναι που πέρασες δίπλα μας 

Στο ξωκλήσι της αγίας Ελπίδας
Αξιωθήκαμε κι αναβλέψαμε πάλι
Με ψαλμούς κι αναστάσιμους ύμνους
Και μυρωδιές μυρτιάς ακριβές
Μας ξαναπήραν οι μέρες με το μέρος τους.

Είναι που πέρασες δίπλα μας
Ως πρωτάκουστη μαγική μουσική
Ως χέρι που βάφει ξανά κατακόκκινο
Και ζεσταίνει το αίμα στις φλέβες μας
Ως χέρι που χτυπά καμπάνες γιορτής.

Είναι το χέρι σου που γυρίζει το μάγγανο
Και χαρίζει νερό ζωντανό και αθάνατο
Το αγγίζεις και παίρνει γεύση κρασιού
Στέφανο ανέμων στέφεται η ψυχή μας
Για ένα γάμο με ωσαννά και θαύματα.

Περπατούμε στα κύματα της θαλάσσης
Μεταμορφωμένοι για χάρη σου κι ανάλαφροι
Είναι που πέρασες δίπλα μας
Τα όσα μας πήραν και μας στέρησαν
Σκιρτούν μπροστά μας σκύμνοι ονείρων.

Μικρή πορτοκαλιά 

[Ο Ποιητής παρατηρεί τις πορτοκαλιές , που φύτεψε ο πατέρας του στον κήπο της ρεματιάς στις Λεύκες της Πάρου. Το χώμα το φτενό, η λειψυδρία κι ο άνεμος δεν αφήνουν να μεγαλώσουν τα πορτοκάλια. (Φθινόπωρο 1979)].

Μικρή πορτοκαλιά του ελάχιστου κήπου μου που βάσταξες
το βάρος των καρπών σου χωρίς διαμαρτυρίες για την ανυδρία
του έτους σου, μικρή πορτοκαλιά που άνθισες και κάρπισες
τόσα αρώματα και τόσα παράπονα, κάθε μικρόψυχος θα λοιδορούσε
τα μικρά πορτοκάλια σου.
Εγώ όμως που γνωρίζω το χώμα του περιβολιού μου γιατί
απ' αυτό ξεφύτρωσα και αυτό μ' ανάθρεψε, εγώ που ξέρω πώς
μεγάλωσες μέσα στις πέτρες διψώντας και τον άνεμο, εγώ που
καταλαβαίνω τι πείσμα χρειάστηκε να στεριώσεις τις ρίζες σου,
πόσος μόχθος να πρασινίσεις τα φύλλα σου, μικρή πορτοκαλιά
του περιβολιού μου, ηρωίδα κι επαναστάτρια, με πήραν τα δάκρυα
και δεν λιποψύχησα, δεν γύρεψα προφάσεις να δικαιολογήσω
το στενό της ψυχής μου, μόνο σ' ένιωσα πολύ αδελφούλα μου,
με το γάλα της βροχής και το ψωμί της λάσπης μαζί μου
μεγαλωμένη, μαζί μου δαρμένη στους ίδιους άτυχους καιρούς,
σε πόνεσα πολύ μικρούλα μου και φίλησα συγκινημένος τα φύλλα σου.

Και τώρα που σου γράφω μικρή πορτοκαλιά του περιβολιού μου,
κουρασμένη σαν τη μητέρα μου, θλιμμένη σαν τον πατέρα μου
που σε φύτεψε πλάι μου, κλαίω πάλι, γιατί τη μικροψυχία
δεν δύναμαι άλλο να τη βαστάξω, τον πόνο που έχω δεν δύναμαι
άλλο να τον βαστάξω και σε νοιώθω πολύ μικρή πορτοκαλιά,
αδελφούλα μου.

Ωδή στην Αργυρώ

Λέω αλάτι, Αλυκή και αλμυρό
και η γεύση μου θυμίζει Αργυρώ.
Αέρας, όνειρο και Αγκαιριά
και θάλασσα που σμίγει τη στεριά.

Λέω θάρρος, όστρακο, νερό
και βγαίνει εμπρός η Αργυρώ.
Λέω γλάρος, γλεύκος και γλαυκός
κι ο κόσμος γίνεται γλυκός.

Στη θάλασσα ψαρεύω στίχους
κολυμπώ και σου διαλέγω ήχους
και σε βαφτίζω Αργυρώ
χαρίζοντάς σου δύο ρω.

Το πρώτο ρω του Έρωτα
και τ' άλλο ρω για το νερό.
Το ένα ρω για τ' αφανέρωτα
και τ' άλλο ρω το φανερό.

(Η Αργυρώ είναι μαθήτρια του ποιητή, από την Αγκαιριά της Πάρου, όταν γράφεται η ωδή. Η Αλυκή είναι το επίνειο της Αγκαιριάς, παλιό και ταπεινό ψαροχώρι με αλυκές αλατιού, τουριστική περιοχή σήμερα. Το ποίημα μελοποιήθηκε αρχικά από μαθητή του ποιητή, το Δημήτρη Ευστρατίου Μουρλά και αργότερα από το Νίκο Σαρρή, και παρουσιάστηκε από τη χορωδία του "Αρχίλοχου").

Μαζεύω μανουσάκια

Μαζεύω μανουσάκια και λέω φωναχτά το μικρό σου όνομα.
Ατενίζω το χειμωνιάτικο ήλιο
και λάμπει στο νου μου το δικό σου χαμόγελο.
Ανθίζει η ψυχή μου
κι ευωδιάζουν από σένα τα σπλάγχνα μου.
Γαληνεύει το πέλαγος και σε νανουρίζω στη μνήμη μου.
Φουρτουνιάζει το πνεύμα μου
ηλιοτρόπιο στραμμένο στο φως σου.

Και συ έχεις γίνει φλέβα νερού μυστική,
έχεις γίνει απόβροχο.
Έγινες χρώμα του δειλινού, αστέρι πρώτου μεγέθους,
πεταλίδα απολιθωμένη σ' απόμακρο βράχο.

Και η ψυχή μου αστερίας ριγμένος στην άμμο ανάσκελα.

Να προσεύχεσαι

Να προσεύχεσαι
Για κείνους που άνθισαν ένα άστρο εντός σου
θυσιάζοντας λάμψη απ' το φως τους.
Για κείνους που λειτούργησαν ένα ηφαίστειο μέσα σου
χάνοντας δύναμη απ' το δικό τους σεισμό.
Για κείνους που έσβησαν ένα χαμόγελο στην ψυχή σου
αφαιρώντας ομορφιά απ' τη γαλήνη τους.

Μήπως ανοίξουν τα σύνορα 

Αλλά «γιατί θα πρέπει//να μιλάμε;//Στη σιγή βρίσκονται/
/οι ήχοι//οι πιο απαλοί//οι πιο βαθιοί//οι πιο ανταριασμένοι»
(Χρηστίνα Γεωργιάδου).

Να ξαναδώσουμε νόημα ζωής στην ποίηση. Επειδή πέφτουν
αστέρια και δεν προλαβαίνουμε τις ευχές. Επειδή καραδοκεί
ένας δράκος φόβος και πρέπει να τον εξορκίσουμε. Επειδή το
φως είναι ανελέητο, αλλά καμιά φορά και η πίκρα. Επειδή πολλές
αγάπες είναι αμεταχείριστες, πολλές χαρές αδοκίμαστες και οι
άνθρωποι αναζητούν πάντα φως ελπίδας και ομορφιά δικαιοσύνης.
Αλλά γιατί θα πρέπει να μιλάμε; Είναι, βλέπεις, που η ποίηση
ανθίζει και πέρα απ’ τις συμβάσεις των λόγων και πέρα απ’ όσα
μπορεί να γραφτούν, έτσι που μια άλλη γλώσσα, μια άλλη τάξη των
λέξεων να είναι ταυτόχρονα σιωπή, άρνηση της πλήξης της τρέχουσας
γλώσσας και ανάσταση της μουσικής. Να αφήσουμε τη σιωπή να μιλήσει
γυμνάζοντας τ’ αυτιά μας σε ήχους αθέριστους, μήπως ανοίξουν τα
σύνορα και βρει τρόπο να περάσει νέα ανέλπιστη ελευθερία κι έτσι
συνεννοηθούμε καλύτερα.

Και ο ποιητής πού;

Αναζητούμε τον ποιητή στα οινομαγειρεία ως Παπαδιαμάντη,
στις εξορίες ως Βάρναλη, στα εκτελεστικά αποσπάσματα ως Λόρκα,
στους πολέμους ως Μαβίλη,και Σαραντάρη, στο κατάστρωμα του βαποριού
ως Καββαδία, στη φυλακή ως Ναζίμ Χικμέτ και Ρίτσο. Αυτός είναι που τα
πανθ’ ορά ως Μπόρχες, ως Τειρεσίας. Εκεί που βασιλεύουν αγωνία και φόβος,
οι τυφλοί βλέπουν καθαρότερα. Αν σου μίλησα για ποιητές, είναι γιατί καθένας
σκάβει στο δικό του ορυχείο για κρυμμένα μέταλλα λέξεων. Καθένας με τις δικές
του χίμαιρες αθροίζει τις μέρες του και προσευχές ξεχωριστές απευθύνει στα άστρα
που πέφτουν. Κάθε στίχος και άλλος αλλόκοτος τρόπος να κοιτάς τα ερείπια,
να σκαλίζεις τις στάχτες, να ξορκίζεις το φόβο με χρησμούς μαγικούς και να φεύγεις.
Αν σου μίλησα για ποιητές, είναι γιατί κάθε ένας ανοίγει δικό του μικρό παραθύρι
στο αθέατο σύμπαν. Κάθε ένας ρίχνει σπόρο στην έρημο και βλασταίνουν οάσεις, ανοίγει
πηγάδι και βγαίνει νερό που πάει στη θάλασσα και γίνεται κύμα και φλοίσβος με λέξεις
χοχλίδια και κοχύλια που λάμπουν. Άναψα κερί στον Κάλβο για σένα, προσευχήθηκα
στον Καβάφη, ικέτευσα το Σεφέρη, δεήθηκα στο Ρίτσο, ζήτησα παρηγοριά στον Ελύτη.

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Χρίστος Γεωργούσης γεννήθηκε στις Λεύκες Πάρου το 1945, σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο ΕΛΚΕΠΑ. Δίδαξε Φυσική και Χημεία στα σχολεία της Μυκόνου, της Άνδρου και της Πάρου. Ανέλαβε τη διεύθυνση του Γυμνασίου της Πάρου από το 1992 μέχρι το 2008 που αποχώρησε και συνταξιοδοτήθηκε. Ασχολείται με τo γράψιμο, αρθρογραφεί στον Κυκλαδικό τύπο από το 1964, επί 20 χρόνια ήταν απ’ τους βασικούς υπεύθυνους της «Παριανής Γνώμης», εφημερίδας που «έζησε από το 1975 ως το 1995.
Έργα του που έγιναν βιβλίο και κυκλοφόρησαν είναι:

1) Το ημερολόγιο ενός απλού ανθρώπου (Λογοτεχνία 1972).
2) Η Πόλη (Λογοτεχνία 1973).
3) Ελεγείο για το Πολυτεχνείο (Λογοτεχνία 1974).
4) Σχέδιο για ένα Μυθιστόρημα (Λογοτεχνία, Σύγχρονη Εποχή, 1983).
5) Κρύσταλλοι Κυκλαδικοί, (Λογοτεχνία, Gutenberg 1983).
6) Ιστορία της Πάρου-Αντιπάρου, (Ιστορία, Έκδοση Δήμου Πάρου 1989).
7) Η Αγωνία των Κυκλάδων (Έρευνα, Έκδοση Τάσου Κοντόσταυλου, 1990.
8) Ατρακτυλίδες της Πάρου, (Λογοτεχνία, Έκδοση του Πολιτιστικού Συλλόγου «Αρχίλοχος» Πάρου, 1991.
9) Θαλασσινές Σκέψεις, (Έκδοση Τάσου Κοντόσταυλου, 1992).
10) Κυκλάδες, Πέτρες, Ποίηση, Πολιτισμός (Ιστορία-έρευνα, Έκδόσεις Φιλιππότη, 1996).
11) Κυκλάδες: Πουλιά, Ποίηση, Πολιτισμός (Ιστορία-έρευνα, Εκδόσεις Φιλιππότη 1996).
12) Η Χλωρίδα της Πάρου και των Κυκλάδων (Μελέτη, Έκδοση του ΥΠΕΧΩΔΕ, 1996).
13) Κυκλάδες: Πάρος-Αντίπαρος (Ιστορία, Εκδόσεις Φιλιππότη, 1997.
14) Κυκλάδες: Γαϊδουράγκαθα, Ποιήματα και Φίδια, Ιστορία-έρευνα, Εκδόσεις Φιλιππότη, 1998.
15) Το Σύμπαν και οι Τρύπες του (Μελέτη, Εκδόσεις Φιλιππότη, 1998).
16) Απ’ το φόβο στην εξέγερση των μαθητών (Λογοτεχνία, Έκδοση ΕΛΜΕ Πάρου-Αντιπάρου 2002).
17) Πάρος-Κυκλάδες: Με τ’ αυτιά δεκατέσσερα (Ιστορία-έρευνα, Εκδόσεις Φιλιππότη, 2003.
18) Ο Αρχίλοχος και η ιμερτή του Πάρος (Ιστορία, Έκδοση Δήμου Πάρου, 2004).
19) «Αρχίλοχος» και Πάρος, 30 χρόνια, (Ιστορία, Έκδοση Πολιτιστικού Συλλόγου «Αρχίλοχος», 2005).
20) Τα κουάρκς, τα κβάντα, οι χορδές και ο θεός (Έρευνα, Εκδόσεις «Δίαυλος», 2006).
21) Άστριοι και Άστρα, (Λογοτεχνία, Εκδόσεις Φιλιππότη, 2006).
22) Ξεκλειδώνοντας την ποίηση (Λογοτεχνία, έρευνα, Εκδόσεις Bookstars/alex, 2008).
23) Σύμπαν και σωματίδια. Το Μικρό ερωτεύεται το Μεγάλο (Έρευνα, Εκδόσεις Bookstars/alex, 2009).
24) Δίψα Αγάπης (Λογοτεχνία,Έκδοση του συγγραφέα, 2009).
25) Φαντάσματα και γρίφοι του σύμπαντος (Έρευνα, Εκδόσεις Δίαυλος, 2010).
26) Αγάπη και νόημα της ζωής (Μελέτη, Εκδόσεις Έψιλον, 2010.
27) Εικόνες του κόσμου με τ’ αυτιά και τη μύτη (Έρευνα, μελέτη, Εκδόσεις Δίαυλος, 2010).
28) Η καινούρια δασκάλα και οι παλιές αγωνίες μας (Λογοτεχνία, Εκδόσεις Bookstars/alex, 2011).
29) Παριανοί Συγγραφείς 18ος-20ος αιώνας (Έρευνα, συνεργασία με την Κυριακή Ραγκούση-Κοντογιώργου,
Έκδοση
Ομοσπονδίας Παριανών Συλλόγων, 2011).
29) Ανεπίδοτα της αγάπης (Λογοτεχνία, Εκδόσεις Bookstars/alex, 2012).
30) Ζωή ατρύγητη (Λογοτεχνία, Εκδόσεις Bookstars/alex, 2013).
31) Περιμένουμε γράμμα σου (Λογοτεχνία, Εκδόσεις Bookstars/alex, 2014).
32) «Στιγμές της ζωής μου», (Λογοτεχνία) εκδόσεις Bookstars/alex, 2017).

 

                                                                                      πηγή ennepe-moussa.gr

Παρασκευή, Ιανουαρίου 14, 2022

"Υπογειοποίηση του δικτύου ρεύματος σε 62 περιοχές" τελικά εντάσσεται και η Πάρος

    Ένα μεγάλο έργο που  θα γίνει σε όλη την Ελλάδα

                              

Στις  Κυκλάδες  έργα θα γίνουν στην περιοχή Σύρου (όπου εντάσσεται και η Πάρος) , Άνδρο, Τήνο και  Δυτικές Κυκλάδες

Η  Πάρος με το μεγαλύτερο δίκτυο σε  Μέση και Χαμηλή τάση στις Κυκλάδες που δοκιμάζεται σε κάθε κακοκαιρία και με το ποιο υποστελεχωμένο Πρακτορείο ΔΕΔΔΗΕ εντάσσεται και αυτή μαζί με Μύκονο, Αντίπαρο, Νάξο, μικρές Κυκλάδες, Αμοργός, Ίος, Σίκινος, Φολέγανδρος, Θήρα και Ανάφη. Τα παραπάνω νησιά ανήκουν στην περιοχή Σύρου.

Εκτός από το συγκεκριμένο πρόγραμμα υπογειοποίησης της ΔΕΗ μπορεί να γίνει υπογειοποίηση δικτύων Μέσης και Χαμηλής τάσης για αισθητικούς λόγους  σε αστικές περιοχές, αν θέλουμε και κάτι τέτοιο πρέπει να τα αιτηθεί ο Δήμος και ο ΔΕΔΔΗΕ θα βάλει το 50%.  Ας ψάξει λοιπόν ο Δήμος να βρει προγράμματα για υπογειοποίηση δικτύων σε παραδοσιακούς οικισμούς η περιοχών με αρχαιολογικό ενδιαφέρον π.χ. Κάστρο Παροικιάς.    











      

       Η εν εξελίξει κακοκαιρία με την επωνυμία «Διομήδης» μας θυμίζει πως η κλιματική αλλαγή είναι παρούσα σε όλες τις εποχές του χρόνου και μαζί φέρνει προβλήματα πάσης φύσεως που χρήζουν αντιμετώπισης. Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση ξεκινάει άμεσα ένα νέο, μεγάλο πρότζεκτ για την υπογειοποίηση και αναβάθμιση του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας τόσο σε αστικές περιοχές για τη θωράκιση έναντι βίαιων καιρικών φαινομένων, όσο και σε δάση για την αποτροπή δασικών πυρκαγιών, συνολικού αρχικού προϋπολογισμού 100 εκατ. ευρώ.

        Το έργο είχε προαναγγείλει πέρυσι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης με αφορμή την έντονη κακοκαιρία του Φεβρουαρίου, όταν τα βόρεια προάστια της Αθήνας είχαν μείνει χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για πολλές ημέρες.

        Η υπογειοποίηση και αναδιάταξη του δικτύου ηλεκτρικού ρεύματος, που θα ξεκινήσει εντός των επόμενων μηνών και σε κάθε περίπτωση το αργότερο έως τον Μάιο, είναι ένα από τα πρώτα έργα που θα γίνουν με χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης.

        Θα αφορά οικισμούς με ιδιαίτερη πολιτιστική ή τουριστική αξία όσο και κέντρα πόλεων, με προτεραιότητα στις περιοχές όπου το δίκτυο είναι ευάλωτο σε καιρικά φαινόμενα (π.χ. βαριές χιονοπτώσεις, όπως στην περίπτωση του περασμένου Φεβρουαρίου). Ο στόχος είναι να βελτιωθούν η ανθεκτικότητα του δικτύου, η ποιότητα ζωής και η τουριστική ανάπτυξη. Επιπλέον, μεγάλη βαρύτητα θα δοθεί σε δάση για την αποτροπή πυρκαγιών.

         Εκεί το πρότζεκτ θα εστιαστεί σε αντικατάσταση γυμνών καλωδίων εναέριων δικτύων μέσης τάσης, υπογειοποίηση ή μετατόπιση του δικτύου σε δασικές περιοχές αλλά και τοποθέτηση μονωτικών καλυμμάτων σε στοιχεία του δικτύου. Τελικός στόχος είναι να βελτιωθεί η αξιοπιστία του δικτύου (δείκτες ποιότητας ενέργειας SAIDI, SAIFI) και να προστατευθούν καλύτερα τα δάση μας από ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως αυτά του περασμένου θέρους, που θα είναι, όπως σημειώνουν όλοι οι επιστήμονες, όλο και πιο συνηθισμένα.

     Σε όλη την Ελλάδα

      Το πρόγραμμα, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», θα ξετυλιχθεί σχεδόν σε όλη την Ελλάδα και θα υλοποιηθεί με συνεργασία του υπουργείου Περιβάλλοντος και του ΔΕΔΔΗΕ.

Οι πόλεις στις οποίες προβλέπεται να υλοποιηθούν μικρά ή μεγαλύτερα σχέδια υπογειοποίησης είναι η Αθήνα, ο Πειραιάς, η Καλλιθέα, η Μεσογείων, η Ανδρος, η Τήνος, η Ελευσίνα, το Περιστέρι, η Φιλοθέη, η Κηφισιά, η Αλεξανδρούπολη, η Ξάνθη, η Κομοτηνή, η Δράμα, η Καβάλα, οι Σέρρες, το Κιλκίς, η Κατερίνη, η Βέροια, η Κοζάνη, η Φλώρινα, η Καστοριά, η Εδεσσα, η δυτική και η κεντρική Θεσσαλονίκη, η ανατολική Θεσσαλονίκη και ο Πολύγυρος, το Αίγιο, η Πάτρα, η Αρτα, το Αγρίνιο, το Ναύπλιο, η Κόρινθος, ο Πύργος, η Ζάκυνθος, η Κεφαλονιά, η Καλαμάτα, η Σπάρτη, η Τρίπολη, τα Γιάννενα, η Κέρκυρα, ο Βόλος, η Λάρισα, τα Τρίκαλα, η Καρδίτσα, η Λαμία, η Λιβαδειά, η Αμφισσα, η Θήβα, το Αλιβέρι, η Χαλκίδα, το Ηράκλειο, ο Αγιος Νικόλαος, τα Χανιά, το Ρέθυμνο, η Ρόδος, η Κως, η Σύρος, οι Δυτικές Κυκλάδες, και τέλος η Σάμος, η Χίος και η Λέσβος.

     Τα έργα ιεραρχούνται για τον τόπο και τον χρόνο που θα γίνουν από τον ΔΕΔΔΗΕ σε συνεργασία με το ΥΠΕΝ ώστε να καλυφθούν πρώτα οι άμεσες ανάγκες. Τέλος, τα έργα της διασύνδεσης νησιών (ΑΔΜΗΕ) και το «Εξοικονομώ» έχουν ήδη ξεκινήσει.

(του Σπύρου Παπαντωνίου, Καθημερινή)

 

                                                                                                            πηγή   energypress.gr