Σάββατο, Ιουλίου 22, 2017

52 χρόνια από τον θάνατο του ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ

Επιστολή…. Ενός φίλου που με χαρά  και σεβασμό… αναρτήσαμε 



             Να θυμόμαστε... 

                                                   21   ΙΟΥΛΊΟΥ   1965 -  2017 
                                                 
                                                52  χρόνια από  τον  θάνατο  του 



Τον  ΔΟΛΟΦΌΝΗΣΑΝ  σε διαδήλωση για  τη Δημοκρατία στα 23 χρόνια του 

Φίλε και Σύντροφε Σωτήρη 
Πάντα θα σε θυμόμαστε 

Ένα μικρό αφιέρωμα στον Σωτήρη Πετρουλα 

Όσοι σε γνώρισαν, πολύ  περισσότερο αυτοί που σε έζησαν, πάντα θα θυμούνται το γελαστό παιδί με το χαρούμενο πρόσωπο, τα λαϊκά  χαρακτηριστικά, την  αγνή ψυχή, την ήρεμη και αποφασιστική  συμπεριφορά την πίστη σου στα ανθρώπινα ιδανικά, την αποφασιστικότητα σου να παλεύεις για ένα κόσμο δίκαιο, ειρηνικό και ευτυχισμένο, τον καλό φίλο και σύντροφο, γι αυτό θα είσαι πάντα μέσα στις καρδιές μας, όσα χρόνια και αν πέρασαν...


«Ό άνθρωπος γεννιέται για να ζήσει μια απλή, ευτυχισμένη Ζωή, ο ηρωισμός και η θυσία του δεν είναι μέσα στη φύση του, θέλει να χαρεί, ν αγαπήσει, δημιουργήσει.»  

αυτά έγραφε το περιοδικό   "ΚΑΜΊΝΙ"  στις 21 Ιούλη 1975,  στο αφιέρωμα για τα 10 χρόνια από την ΔΟΛΟΦΟΝΊΑ ΤΟΥ  "ΣΩΤΉΡΗ  ΠΕΤΡΟΥΛΑ" 

(το ΚΑΜΊΝΙ έβγαινε από την πολιτική οργάνωση "ΝΈΟΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΈΣ") 



ΕΚΔΌΤΗΣ

ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ ΚΊΝΗΣΗ  

«ΣΩΣΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ »



  

« Σωτήρη Πέτρουλα,  Σωτήρη Πέτρουλα
σε πήρε ο Λαμπράκης σε πήρε η Λευτεριά 
σε πήρε ο Λαμπράκης σε πήρε η Λευτεριά 
Μάρτυρες ήρωεςοδηγούνε 
τα γαλάζια  μάτια σου μας καλούνε…»











« Κόσμος περνά και με σκουντά,  στρατός και με πατάει 
κ εμέ το μάτι ουδέ γυρνά  ουδέ σε παρατάει. 

Και δές μ ανασηκώνουνε χιλιάδες γιούς ξανοίω,
μα, γιόκα μου, απ το πλάγι σου δεν δύνουμαι να φύγω.

Ομοια ως εσένα μου μιλάν και με παρηγοράνε 
και την τραγιάσκα σου έχουνε, τα ροάχα σου φοράνε 

γλυκέ μου, εσύ δεν χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι,
Γέ μου, στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε »







                  ΣΤΟΝ ΗΡΩΑ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΗ ΜΑΣ

                           
« Ανάμεσα στις ηρωικές μορφές που προβάλλουν μεσ απ την  
θριαμβευτική πάλη του λαού μας για την νέα ζωή.
Ανάμεσα στις φωτεινές μορφές που με την θυσία τους σηκώνουν  
ψηλά τα λάβαρα των πιο αγνών ιδανικών του ανθρώπου.
Ανάμεσα στα λαμπροβόλα σύβολα που οδηγούν το διάβα της 
Ελλάδας στους δρόμους της λευτεριάς και της προοδου.
Ανάμεσα στους πρώτους πατριώτες, στους πρώτους αγωνιστές,
στους πρώτους ανθρώπους, μια ξεχωριστή ανήκει σήμερα στην ευγενή 
μορφή σου, Σωτήρη Πέτρουλα... 
... Της ζωης και της πάλης το υπέροχο σύμβολο, της μορφής σου το 
νόημα, Σωτήρη Πέτρουλα του μακρινού μας δόμου συνεχιστή
Αθάνατε νεκρέ μας »   

                                                                                   ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΉΣ






Ο  ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ  ΤΗΣ  Δ. Ν. ΛΑΜΠΡΑΚΗ

«Αγαπημένε μας Σωτήρη
... Γνήσιο τέκνο της εργατικής μας τάξης, μαχητή της Δημοκρατίας, 
υπερασπιστή των δικαιωμάτων του λαού, πρώτο παλληκάρι της 
σπουδάζουσας νεολαίας, έδωσες το αίμα της καρδιάς σου για ν΄ανθίσει το 
χαμόγελο στα χείλη του μάρτυρα λαού μας, που τόσο τον αγάπησες...
... Μέσα στα μεγάλα φωτεινά και γαλάζια μάτια σου είχες κλείσει τα βουνά 
και τις θάλασσες της Ελλάδας. Είχες κλείσει την οργή και τα όνειρα του
 λαού μας- και γι΄αυτό νάνοι σε δολοφόνησαν. Γατί τρέμαν τη λάμψη 
των ματιών σου. Σε  δολοφόνησαν στυγνά, ύπουλα αδίστακτα!...
...Δεν είναι Ελληνες, αυτοι Σωτήρη, το ξέρεις καλά Τοξέρουμε κι εμείς 
όλοι. Είναι θηρία Τέξας και Σικάγου…»







«…Θέλω να θυμάμαι τους αγώνες και τα συλλαλητήρια για την δημοκρατία, το 114 και το 15% για την παιδεία, τον Γρηγόρη Λαμπράκη, τον σύντρό  μας Σωτήρη Πέτρουλα, που πηγαίναμε δίπλα-δίπλα στην ίδια διαδήλωση και τον δολοφόνησαν… Την αποφασιστικότητα της οικογένειας, των συντρόφων και όλων εκείνων που τον είχαν γνωρίσει, ζήσει και αγαπήσει, αλλά και του προοδευτικού κόσμου, να μην τον θάψουνε στα κρυφά… Τα τραγούδια που λέγαμε όλη τη νύχτα έξω από το σπίτι του, τραγούδια που αρμόζανε στα νιάτα του, στη  θυσία του και την άλλη μέρα το φέρετρο που κουβαλούσαμε στους ώμους μας, για να τον πάμε στην τελευταία του κατοικία μαζί με χιλιάδες λαού, αυτό το γελαστό παιδί, που πολιτικούς αντιπάλους είχε, προσωπικό εχθρό κανέναν … ».   
                                                                                   *
Η θυσία ενός αγωνιστή, συμβάλλει στην κοινωνική αφύπνιση και στην πρόοδο, σε κάποιες περιπτώσεις όμως δεν φέρνει το ποθούμενο αποτέλεσμα, τότε μπορούμε να ισχυριστούμε, ότι η προσφορά του αν ζούσε, θα ήταν πολύ πιο ωφέλιμη από αυτήν της θυσίας του.
                                                                                   *

                         Ως πότε θα θυσιάζονται τα καλύτερα παιδιά με οράματα και κοινωνικά ιδανικά για να γυρίσει ο Ήλιος …;



                                                                                       Από ένα φίλο και σύντροφο του Σωτήρη


                                                                                                                                      21 – 7 - 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου