Μια πρωτοβουλία για την επανεκκίνηση του συνδικαλιστικού κινήματος

Η νέα αυτή πρωτοβουλία δημιουργήθηκε, όπως πληροφορούν οι υπογράφοντες, για να συμβάλει με ιδέες και δράσεις στην επανεκκίνηση του συνδικαλιστικού κινήματος και στη συμπόρευσή του, με την ένταξή τους σε αυτό, όλων των επισφαλών εργαζόμενων, των ανέργων, που αποτελούν σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι που βρίσκεται εκτός των τειχών των συνδικάτων.

Πρωτοβουλία που τάσσεται υπέρ της κοινής δράσης των συνδικάτων, των θεματικών κινημάτων και των κινημάτων αλληλεγγύης και παράλληλα εργάζεται για τη ρήξη και την ανατροπή του καθεστωτικού συνδικαλισμού, που δεν εμπνέει τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων και δεν τους εκπροσωπεί. Η φιλοδοξία μας είναι να συμβάλουμε για να ανοίξουν δρόμοι για την κοινωνική απελευθέρωση!

Όπως ενημερώνουν, μάλιστα, μέσα στον Ιανουάριο του 2016 θα πραγματοποιηθεί πανελλαδική συνάντηση συνδικαλιστών στην Αθήνα.

Σε αυτό το πλαίσιο έδωσαν σήμερα στη δημοσιότητα τον πρώτο οδικό χάρτη ιδεών και δράσεων από αυτούς που θα συζητηθούν σε αυτή την πρώτη πανελλαδική συνάντηση, καθώς και τα πρώτα ονόματα συνδικαλιστών που υποστηρίζουν την πρωτοβουλία. Ακολουθεί η ανακοίνωση που εξέδωσε η «Πρωτοβουλία».

Η συμβολή μας για την επιστροφή του συνδικαλισμού!

Εργαζόμαστε με ιδέες και δράσεις για την επανεκκίνησή του στις σύγχρονες συνθήκες. Θέλουμε να συμβάλουμε σε αυτή τη χρονική στιγμή, σε μια νέα αφετηρία, για να επιστρέψει ο συνδικαλισμός. Να επανασυνδέσουμε τους εργαζόμενους με τα συνδικάτα και τα συνδικάτα με την κοινωνία. Να ξαναδώσουμε στη συλλογικότητα τη χαμένη της αξία. Γιατί, όταν η συλλογικότητα υποχωρεί, αυξάνεται ο ατομισμός. Κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα η οποιαδήποτε κοινωνική αναμέτρηση να έχει στοιχεία του εφήμερου, του ευκαιριακού, του σπασμωδικού.

Αφυπνίζουμε και ενεργοποιούμε με πράξεις τη συλλογικότητα, που είναι κρυμμένη μέσα στο μυαλό και στην καρδιά κάθε εργαζόμενου, κάθε νέου κάθε πολίτη. Έτσι, μπορούν τα συνδικάτα και οι αγώνες των εργαζομένων να αποτελέσουν τον ρυθμιστικό παράγοντα στην κοινωνική και πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα. Θέλουμε οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα να στηρίξουν ριζοσπαστικές αλλαγές στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Φιλοδοξούμε, με τις ιδέες και τις πράξεις μας, να ανοίξουμε ένα νέο τετράδιο κοινωνικής αντίστασης για να γράψουμε μαζί τις νέες σελίδες των κοινωνικών αγώνων.

Ο αγώνας για τον απεγκλωβισμό της Ελλάδας από τα Μνημόνια και τις επιπτώσεις από όλες τις μνημονιακές και αντεργατικές πολιτικές, από όλες τις πολιτικές που δημιούργησαν την εσωτερική υποτίμηση, αποτελεί έναν από τους πρωταρχικούς στόχους για εμάς.

Δέκα ιδέες και πράξεις!

Να μιλήσουμε, πρώτα απ' όλα, για την ανιδιοτέλεια των συνδικάτων και των συνδικαλιστών που πρέπει να εμπνεύσουν ξανά τους εργαζόμενους. Θέλουμε συνδικάτα γειωμένα, να δίνουν λύσεις στα νέα, σύνθετα αιτήματα και στις αγωνίες των εργαζομένων. Συνδικαλιστές εργατικούς ηγέτες, χωρίς κανένα προνόμιο, που θα ζουν τα προβλήματα και δεν θα τα περιγράφουν.

Να συζητήσουμε τους νέους στόχους των συνδικάτων για την επαναλειτουργία των συλλογικών συμβάσεων, των λύσεων που προτείνουμε για το ασφαλιστικό, για την επανάκτηση των κοινωνικών αγαθών που χάθηκαν. Να συζητήσουμε για το πρόβλημα Δημοκρατίας που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι και οι πολίτες σε κάθε βήμα τους, σε κάθε αίτημά τους, αφού δεν έχουν ανατραπεί οι μνημονιακές πολιτικές. Στόχοι που χρειάζεται να δένουν τον τοπικό και ειδικό αγώνα με τον γενικό πολιτικό αγώνα για την τελική ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών.

Να βοηθήσουμε την όλο και μεγαλύτερη όσμωση και κοινή δράση των συνδικάτων και των νέων θεματικών κινημάτων στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Να συμβάλουμε στο να γίνουν τα συνδικάτα πιο αλληλέγγυα και οι οργανώσεις αλληλεγγύης πιο κινηματικές μέσα από ενιαίες δράσεις.

Να ανιχνεύσουμε τη νέα ενότητα των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών, των μεταναστών. Όλων αυτών που η βιαιότητα της επίθεσης των δυνάμεων του κεφαλαίου δημιούργησε ενιαίους «αναγκαστικούς» δρόμους αγωνιστικής συμπόρευσης, αλλά και νέες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους εργαζόμενους, τους μερικώς εργαζόμενους τους απλήρωτους εργαζόμενους, και τις άλλες, «νέες» μορφές εργασίας που εκτίναξαν οι μνημονιακές πολιτικές.

Να δράσουμε ενωτικά σε όλους τους χώρους και κλάδους εργασίας με κριτήριο το δίκαιο της εργατικής τάξης, όλου του κόσμου της εργασίας και με όραμα μας την κοινωνική απελευθέρωση.

Να συζητήσουμε για την αποτελεσματικότητα των αγώνων με τη χρήση όλων των μορφών πάλης, πλέον της απεργίας, που χρησιμοποιήθηκε ως το μοναδικό δραστικό φάρμακο και όπλο αντίστασης και τελικά έχασε τη δραστική της ουσία.

Να μιλήσουμε για την αντιπροσωπευτικότητα και τη μαζικότητα των συνδικάτων, την ικανότητα να μπουν ξανά στην τροχιά της νίκης μέσα από ένα συγκροτημένο σχέδιο για το γκρέμισμα συμβιβασμένων ηγεσιών των μεγάλων συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Να στηρίξουμε τον εκδημοκρατισμό των συνδικάτων και τη Δημοκρατία μέσα σε αυτά, που έχει αφυδατωθεί από την αδιαφάνεια και σε στενό κύκλο λήψη των σημαντικών αποφάσεων από ολιγομελή εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων, μακριά από τα διοικητικά συμβούλια και τις γενικές συνελεύσεις των συνδικάτων.

Να επαναθεμελιώσουμε την αυτονομία των συνδικάτων με νέες αιχμές απέναντι:

* Στον κυβερνητικό συνδικαλισμό κάθε μορφής και έμπνευσης.

* Στον εργοδοτικό συνδικαλισμό παλιάς και νέας κοπής.

* Στον αναθετικό συνδικαλισμό που πολλοί μέσα στα συνδικάτα έχουν υπηρετήσει.

* Στον πολιτικάντικο συνδικαλισμό που διασπά τις δυνάμεις της εργασίας στους αγώνες επειδή θέλει να χρησιμοποιήσει τα συνδικάτα και τους συνδικαλιστές ως ομήρους μιας δήθεν ταξικής καθαρότητας.

Να επανιδρύσουμε τα συνδικάτα χρησιμοποιώντας, στη σημερινή εποχή της καταστροφής, υψηλά στην καθημερινή ατζέντα των συνδικάτων την ιδέα της αλληλεγγύης, της εργατικής αλληλεγγύης, που είναι στο DNA των συνδικάτων εδώ και έναν αιώνα.

Η αναγκαιότητα της αντίστασης όλων των εργαζομένων της Ε.Ε.

Αν εξαιρέσουμε μια στενή γραφειοκρατική ομάδα της ηγεσίας της Συνομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, πολλές μεγάλες και εθνικές συνομοσπονδίες, ομοσπονδίες, αλλά και συνδικάτα απάντησαν θετικά και βοήθησαν τους τελευταίους μήνες στο γίνουν πολύ μεγάλες κινητοποιήσεις σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Όλα αυτά συνέβησαν προς μεγάλη απογοήτευση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που και πάλι φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων όλο αυτό το διάστημα, αλλά και υποτελής, όπως έδειξε στο θέμα του δημοψηφίσματος. Οι κινητοποιήσεις αυτές είχαν τον χαρακτήρα της αλληλεγγύης προς τους Έλληνες εργαζόμενους, αλλά και της προειδοποίησης προς τους εργοδότες και τις κυβερνήσεις των χωρών τους να μην τολμήσουν να εφαρμόσουν παρόμοιες πολιτικές. Πιστεύουμε ότι μας εμπνέουν οι αγώνες των ευρωπαϊκών συνδικάτων και ας μην ξεχνάμε πως σε αυτούς οφείλεται η αρχιτεκτονική του κοινωνικού κράτους της Ευρώπης, που σήμερα όμως έχει καταρρεύσει. Θα πρέπει να λάβουμε πρωτοβουλίες για να συμβάλουμε στην Ελλάδα και την Ευρώπη στην επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους που κατάργησαν οι πολιτικές της χριστιανοδημοκρατίας και της μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας την τελευταία εικοσαετία.

Αμέντα Ευαγγελία, μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Χίου. Ανωγιάτης Γιώργος, μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδία Σωματείων Ταχυδρομικών. Βερίγος Γιάννης, μέλος της Ε.Ε. της Πανελλήνιας Ομοσπονδία Σωματείων Ταχυδρομικών. Θεοδωρόπουλος Σταμάτης, μέλος του Δ.Σ. της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Καλαβάνος Γιάννης, μέλος του Γ.Σ. της Ομοσπονδίας Μισθωτών Τύπου Χάρτου. Καπνίσης Θανάσης, γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Μεσολογγίου. Μιχαλάτος Θωμάς, μέλος του Δ.Σ. της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Μουμτζίδης Τάκης, μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής. Νουχάκης Σταύρος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιατρικών Επισκεπτών και Φαρμάκου. Παλιούκας Λευτέρης, μέλος της Ε.Ε. της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Πανουτσακόπουλος Χρήστος, μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου ΠΟΕΜ. Πλάκας Σπύρος, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Μεσολογγίου. Παπαδημητράκης Γιώργος, μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου. Πετσαλάκης Γιάννης, αν. γ.γ. της Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Συλλόγων Ελλάδας. Σεβασλίδης Θόδωρος, οργανωτικός γραμματέας Εργατικού Κέντρου Σερρών. Τράκκας Λευτέρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Καπνοβιομηχανιών Ελλάδας και μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Τραχανατζής Στάθης, γενικός γραμματέας του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας και μέλος του Δ.Σ. της ΓΣΕΕ. Χατζάκης Μανώλης, γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Συλλόγων Ελλάδας. Χήρα Μαρία, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Πετρελαιοειδών ΠΟΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενέργειας).


                                                                                                      πηγή    avgi.gr