συνέτευξη του Αλέξη Γκόκα στη φωνή της Πάρου

                                  

Η ΚΔΕΠΑΠ επιχορηγείται με ποσό περισσότερο και από το Τεχνικό Πρόγραμμα

Ο δημοτικός σύμβουλος της ΚΕΠ-ΟΣΑ, κ. Αλέξης Γκόκας, και πρώτος σε ψήφους

στο συνδυασμό του, παραχώρησε στη «Φωνή της Πάρου» συνέντευξη, σχετικά με

τις τελευταίες τοποθετήσεις του στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου Πά-

ρου γύρω από την αύξηση του πολιτιστικού τέλους και τη λειτουργία της ΚΔΕΠΑΠ.

Η συνέντευξη του κ. Γκόκα έχει ως εξής:

Η ανάγκη δημιουργίας της ΚΔΕΠΑΠ

Η συζήτηση στο Δ.Σ. πριν από δύο μήνες για την ψήφιση του ισολο-

γισμού της ΚΔΕΠΑΠ και την έγκριση της ετήσιας επιχορήγησης της από

το δήμο ήταν αφορμή για μια συνολικότερη τοποθέτησή σας σχετικά με

τον ρόλο της. Πηγαίνοντας όμως πίσω στον χρόνο, πώς και πότε προέ-

κυψε η αναγκαιότητα της δημιουργίας της;

Α.Γ.: «Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 άρχισε να ανθεί ο θεσμός των δημοτι-

κών επιχειρήσεων με διάφορες μορφές, αμιγείς, ανώνυμες εταιρείες κλπ.

Θεωρητικά ήταν ένα σημαντικό και ευέλικτο εργαλείο στη διάθεση των τοπικών

αρχόντων για να αναπτύξουν επιχειρηματικές δράσεις σε τομείς πολιτισμού, αθλη-

τισμού, πρόνοιας, ενημέρωσης κλπ που δεν ήταν εφικτές μέσα στο πλαίσιο του λο-

γιστικού και διαχειριστικού πλαισίου των δήμων και των κοινοτήτων, όπως για πα-

ράδειγμα η λειτουργία ενός δημοτικού χώρου συναυλιών, ενός εντευκτηρίου, ενός

παιδικού σταθμού ή ενός ραδιοφωνικού σταθμού. Η νομοθετική ευελιξία στη δράση

(προσλήψεις, δαπάνες…) συνοδευόταν από την απαγόρευση χρηματοδότησης από

τον δήμο έτσι ώστε να μην υπάρχει περίπτωση κακής διαχείρισης εσόδων που θα

προέρχονταν από φορολόγηση πολιτών καθώς επίσης και αθέμιτος ανταγωνισμός

σε ιδιωτικές επιχειρήσεις».

Ποιά λογική όμως επικράτησε στην λειτουργία των δημοτικών επι-

χειρήσεων;

Α.Γ.: «Στην πορεία οι καλές προθέσεις του νομοθέτη φαλκιδεύτηκαν και με διά-

φορες μεθόδους στα όρια ή και κατά παράβαση της νομιμότητας, οι μικροπολιτικές

σκοπιμότητες μετέτρεψαν τις κατ’ όνομα πλέον αυτές δημοτικές επιχειρήσεις σε επι-

χορηγούμενους, με δημοτικά τέλη, γραφειοκρατικούς οργανισμούς και σε γραφεία

δημοσίων σχέσεων της εκάστοτε ηγεσίας του δήμου. Στην ουσία δημιουργήθηκαν

«παραμάγαζα» που διαχειρίζονταν δημόσιο χρήμα με όρους ιδιωτικής επιχείρησης».

Το σήμερα

Το καθεστώς αυτό ισχύει μέχρι σήμερα;

Α.Γ.: «Τη γενικευμένη αυτή και αλλοτριωμένη πραγματικότητα υπό την πίεση της

Κεντρικής Ένωσης Δήμων ήρθε ένας άλλος νομοθέτης, με όχι τόσο αγνές προθέσεις

αυτή τη φορά, να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων, λύνοντας τα χέρια των τοπικών

αρχόντων και αφήνοντας χωρίς προστασία τους πολίτες και τις ιδιωτικές επιχειρή-

σεις που δραστηριοποιούνται στους αντίστοιχους τομείς. Με το νέο δημοτικό κώ-

δικα λοιπόν το 2006 προστέθηκε η λέξη «Κοινωφελής» μπροστά από την επωνυ-

μία των δημοτικών επιχειρήσεων για να δικαιολογηθεί η δυνατότητα επιχορήγησής

τους από τους οικείους δήμους.

Έτσι και η δική μας ΔΕΠΑΠ έγινε ΚΔΕΠΑΠ συνεχίζοντας τις ίδιες δραστηριότητες

χωρίς όμως ο δήμος Πάρου να έχει ανάγκη πλέον την καταχρηστική εφαρμογή των

προγραμματικών συμβάσεων για την αφανή επιχορήγησή της που σκανδαλωδώς τα

προηγούμενα χρόνια επέτρεπαν τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα».

Ποια η σχέση δήμου και ΚΔΕΠΑΠ σήμερα;

Α.Γ.: «Όπως ξεκάθαρα φαίνεται μέσα από τους ισολογισμούς της και τους απο-

λογιστικούς της πίνακες των τελευταίων ετών η δημοτική επιχείρηση επιχορηγείται

από το δήμο Πάρου με 450 χιλιάδες ευρώ ετησίως, ποσό που ξεπερνά κατά πολύ

ακόμη και αυτό το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου, για δαπάνες της στους τομείς πο-

λιτισμού και πρόνοιας πολύ μικρότερης αξίας. Με τα επιπλέον, όχι μόνο καλύπτει το

οικονομικό έλλειμμα, στην ανύπαρκτη κατά τα λοιπά επιχειρηματική λειτουργία της,

αλλά παρουσιάζει και οικονομικό πλεόνασμα ετησίως της τάξεως των 80 χιλιάδων

ευρώ. Το σωρευτικό αποτέλεσμα των πλεονασμάτων αυτών είναι πάνω από 500

χιλιάδες ευρώ που με την μορφή αποθεματικών εμφανίζονται στον ισολογισμό της

και υπάρχουν βέβαια και στα υπόλοιπα των τραπεζικών λογαριασμών της.

Σε ερώτησή μας κατά τη συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, ο πρόεδρος της ΚΔΕ-

ΠΑΠ και ο δήμαρχος αυτοσχεδίασαν ανεπιτυχώς σχετικά με το γιατί παρακρατού-

νται αυτά τα πλεονάσματα και δεν επιστρέφονται στο δήμο, όπως εύλογα προβλέπει

το άρθρο 260 του Κώδικα των δήμων και γιατί αποκρύπτεται από τους δημοτικούς

συμβούλους η δυνατότητα παρέμβασης του δημοτικού συμβουλίου στη διανομή

κερδών της επιχείρησης, η οποία ποτέ δεν έχει συζητηθεί μέχρι σήμερα σαν ιδιαί-

τερο ζήτημα».

Οι επιλογές της

Ποια θα μπορούσε να είναι η εξήγηση γι’ αυτές τις ομολογουμένως

περίεργες επιλογές κατά την άποψή σας;

Α.Γ.: «Η προφανής αλήθεια είναι ότι η ΚΔΕΠΑΠ κρατάει καβάντζα για την εξα-

σφάλιση του απώτερου μέλλοντός της. Αυτό όμως προκύπτει από το υστέρημα

μιας δοκιμαζόμενης οικονομικά κοινωνίας, τη στιγμή που οι πολίτες και ο Δήμος δεν

είναι σε θέση να καλύψουν ανελαστικές τρέχουσες ανάγκες. Ταυτόχρονα διατηρεί

επιδοτούμενες επιχειρηματικές δραστηριότητες κάνοντας αθέμιτο ανταγωνισμό σε

ιδιωτικές επιχειρήσεις. Και σα να μην φτάνουν αυτά, ένα μήνα μετά την εν λόγω

Δημοτική Συνεδρίαση η Δημοτική πλειοψηφία ψήφισε για αύξηση του τέλους πο-

λιτισμού.

Υπό ποιές προϋποθέσεις θα είχε νόημα και κοινωνικό όφελος η συ-

νέχιση της λειτουργίας της ΚΔΕΠΑΠ και τι ειδικότερα πρέπει να γίνει

σήμερα και σε σχέση με το πολιτιστικό τέλος;

Α.Γ.: «Η κύρια αιτιολογική βάση για την ύπαρξη της είναι η λειτουργία αυτοχρη-

ματοδοτούμενων δραστηριοτήτων στον τομέα του πολιτισμού, του αθλητισμού και

των κοινωνικών δομών πρόνοιας. Όσον αφορά το πολιτιστικό τέλος θα έπρεπε να

χρηματοδοτεί επενδύσεις στον πολιτιστικό τομέα και όχι να αναλώνεται στο σύνολό

του σε λειτουργικές δαπάνες αμφιβόλου αποδοτικότητας.

Λογική, ηθική αλλά και νομική αναγκαιότητα επιβάλουν την ανατροπή της απόφα-

σης για αύξηση του πολιτιστικού τέλους και την με έμμεσο ή άμεσο τρόπο επιστρο-

φή, στο δήμο, των αποταμιευμένων από την ΚΔΕΠΑΠ επιχορηγήσεων προκειμένου

να εκτελεστούν επείγοντα και σημαντικά έργα πολιτισμού που έχει ανάγκη η κοινω-

νία του νησιού μας».